ปรากฏการณ์ "Burn-Out" ทางอาชีพ

 

ความเหนื่อยหน่ายของผู้คนในยุคปัจจุบัน ได้ถูกรวมอยู่ในรายงานการจำแนกโรคระหว่างประเทศ (International Classification of Diseases (ICD-11)) ฉบับแก้ไขครั้งที่ 11 (ICD-11) ว่าเป็นปรากฏการณ์ทางอาชีพ แต่ไม่ได้จัดว่าเป็นภาวะทางการแพทย์หรือประเภทความเจ็บป่วยหรือภาวะสุขภาพ

 

ปรากฏการณ์ "Burn-Out" ถูกกำหนดไว้ใน ICD-11 ดังนี้ ว่าเป็นอาการเหนื่อยหน่าย เป็นกลุ่มอาการที่เกิดจากความเครียดเรื้อรังในที่ทำงานซึ่งไม่ได้รับการแก้ไขให้สำเร็จ เช่น ความรู้สึกของพลังงานหมดหรืออ่อนเพลีย เพิ่มความรู้สึกเชิงลบที่เกี่ยวข้องกับงานของตนเอง ความอ่อนล้าทางอารมณ์ การลดบุคลิกภาพ ความสามารถส่วนบุคคลลดลงซึ่งเกิดขึ้น และประสิทธิภาพระดับมืออาชีพลดลง เป็นการตอบสนองขั้นสุดท้ายที่เกิดขึ้นจากการเผชิญกับความเครียดจากงานเรื้อรัง สามารถนำไปสู่ความทุกข์ทรมานจากอาการ "Burn-Out" ได้

 

และองค์การอนามัยโลกกำลังจะเริ่มดำเนินการพัฒนาแนวปฏิบัติที่มีหลักฐานเชิงประจักษ์เกี่ยวกับสภาวะจิตที่ดีในที่ทำงาน

​